Numer telefonu: +48 500550110
500550110CZYJ TO NUMER? KTO DZWONIŁ? CZY ODEBRAĆ?
Numer telefonu 500550110 (+48500550110):
Operator lub strefa numeracji: Orange
Opinia większości: Pozytywny (26)
5
5
1
Liczba ocen: 4141 Liczba komentarzy: 40
Przewiń w dół, aby dowiedzieć się więcej
Zobacz komentarze. Kto dzwoni z 500550110?
Czyj to numer Zobacz opinię o numerze!
Zgłoś komentarz do usunięcia Kiedy usuwamy? FAQNumery mogące cię zainteresować
Jak sprawdzić czyj to numer telefonu?
Nieodebrane połączenia. Teraz możesz oddzwonić do: 500550110. Dowiedz się więcej o numerach telefonicznych w Polsce. Jeśli chcesz znaleźć numer telefonu do konkretnej firmy, sprawdzić go możesz korzystając z Panoramy Firm. Jeśli chcesz numer do konkretnej osoby, sprawdzić w biurze numerów Orange, Plus lub T-mobile. Zobacz też możliwe sposoby zapisu numeru 500550110 i wyszukaj w odwrotnej książce telefonicznej.
- +48/500-550-110
- (+48)50 05 50 11 0
- +48500 550 110
- (0048)500550110
- +48/500 550 110
- (0048)500-550-110
- (+48)500-550-110
- (0048)500 550 110
- +48500-550-110
- (0048)50 05 50 11 0
- +4850 05 50 11 0
- (+48)500550110
- (+48)50-05-50-11-0
- +48/50-05-50-11-0
- (0048)50-05-50-11-0
- +48/50 05 50 11 0
- +4850-05-50-11-0
- +48500550110
- +48/500550110
- (+48)500 550 110
Drama z palikotem, co mnie to obchodzi
Nie wiem kto pisał, ale robi scam o Palikocie. Nie obchodzi mnie to. Niech idzie do sądu, a nie wypisuje mi smsy o 22-giej
Scam o Palikocie
Spam
Warszawa, dnia 8 kwietnia 2024 r. Prokuratura Okręgowa w Warszawie ul. Chocimska 28 00-791 Warszawa
ZAWIADOMIENIE O MOŻLIWOŚCI POPEŁNIENIA PRZESTĘPSTWA Działając imieniem własnym, na podstawie art. 304 § 1 k.p.k. zawiadamiam o możliwości popełnienia przestępstwa oszustwa (art. 286 § 1 k.k.) przez członków zarządu spółki Polskie Destylarnie sp. z o.o. z siedzibą przy ul. Krakowskie Przedmieście 51/1 w Lublinie, wpisaną do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, prowadzonego przez Sąd Rejonowy dla Wrocławia Fabrycznej we Wrocławiu, VI Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego, KRS: 0000926013 – Zbigniewa Borowego (Prezesa Zarządu) oraz Janusza Palikota (Członka Zarządu).
UZASADNIENIE I. Stan faktyczny W dniu AA aaaaaaa AAAA roku Zgłaszający zawarł umowę pożyczki ze spółką Polskie Destylarnie spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Lublinie, reprezentowaną przez Zbigniewa Borowego (Prezesa Zarządu) oraz Janusza Palikota (Członka Zarządu). Umowa ta zakładała współfinansowanie działalności spółki Polskie Destylarnie – Pożyczkobiorcy, w szczególności w obszarze związanym z inwestycjami w nowe aktywa i prawa jak i współfinansowanie jej działalności operacyjnej, w tym w szczególności finansowanie bieżącej działalności marketingowej i kosztów wprowadzenia produktów na rynki pozostałych krajów UE oraz Stanów Zjednoczonych – projekt ten nazwano „Skarbcem Palikota”.
Zawiadamiający zobowiązał się do udzielenia pożyczki na realizację ww. przedsięwzięcia w wysokości AA.AAA,00 złotych na okres 120 miesięcy (10 lat), w zamian będąc uprawnionym do otrzymywania wynagrodzenia w postaci odsetek umownych oraz świadczenia dodatkowego, mającego charakter warunkowy. Odsetki umowne miały być obliczane jako iloczyn kwoty udzielonej pożyczki, liczby dni pomiędzy dniem zawarcia pożyczki lub dniem następującym po ostatnim dniu poprzedniego okresu odsetkowego oraz oprocentowania zmiennego. Odsetki miały być wypłacane miesięcznie, w terminie do 21 dnia każdego miesiąca, po zakończeniu miesiąca, za które są należne.
Dodatkowo, pożyczkodawcy miało przysługiwać prawo do świadczenia dodatkowego (przyszłego i niepewnego) polegającego na udziale w części zysku spółki, wskazanym w sprawozdaniu finansowym biegłego rewidenta, za każdy kolejny rok rachunkowy poprzedzający jego wypłatę. Umowa zastrzegała prawo konsumenta do odstąpienia od umowy zawartej na odległość w terminie 14 dni od jej zawarcia. Dodatkowo, w umowie zostało również zawarte postanowienie, na mocy którego pożyczkodawcy przysługiwało prawo do wypowiedzenia umowy, z zachowaniem miesięcznego okresu wypowiedzenia, wyłącznie w przypadku, gdy pożyczkobiorca pozostawałby w zwłoce przez łączny okres 6 miesięcy z zapłatą odsetek umownych. Dowód: Umowa pożyczki z AA aaaaaaaAAAA roku (zal. 1)
Zawiadamiający, w wykonaniu przedmiotowej umowy uiścił na konto spółki, kwotę AA.AAA,00 zł. Dowód: Transakcja płatności w systemie Tpay AA-AAAA-AAAAAAA na kwotę AA.AAA,00 złotych na rzecz Polskie Destylarnie Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, tytuł płatności: Wpłata z tytułu umowy z dnia AA.AA.AAAA r. (zal. 2) Po wielokrotnych próbach skontaktowania się z pożyczkodawcą, w celu potwierdzenia zawarcia umowy, w dniu AA aaaaaaa AAAA roku Zawiadamiający złożył oświadczenie konsumenta o odstąpieniu od umowy pożyczki zawartej na odległość, żądając zwrotu środków pieniężnych przekazanych na poczet wykonania umowy. Zawiadamiający nie doczekał się jakiejkolwiek reakcji ze strony spółki, nie uzyskał również zwrotu wpłaconych pieniędzy.
Kolejno, Zawiadamiający w dniu Aaaaaa AAA roku wystosował przedsądowe wezwanie do zapłaty, które wzywało spółkę do zwrotu wpłaconych środków pieniężnych w terminie 3 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem skierowania sprawy na drogę sądową. Dowód: Przedsądowe wezwanie do zapłaty z A aaaaa AAAA roku (zal. 4) Projekt „Skarbiec Palikota” trwał od maja 2023 roku do końca czerwca 2023 roku. Spółka Polskie Destylarnie Sp. z o.o. oferowała konsumentom możliwość udzielenia jej wysoko -oprocentowanej pożyczki, na pozornie korzystnych warunkach, w tym z możliwością partycypowania w przyszłym zysku spółki oraz wzięcia udziału w konkursach z atrakcyjnymi nagrodami. Jednocześnie sugerował, że działa na zasadzie uregulowanego przepisami finansowania społecznościowego (crowfunding pożyczkowy), gromadząc środki na cele inwestycyjne.
W dniu 7 lutego 2024 roku Prezes UOKiK Tomasz Chróstny wszczął postępowanie w przeciwko firmie Polskie Destylarnie Sp. z o.o. i akcji pożyczkowej „Skarbiec Palikota” ze względu na podejrzenie naruszenia zbiorowych interesów konsumentów. W wyniku przeprowadzonego postępowania UOKIK poinformował, że Polskie Destylarnie Sp. z o.o. budowały swoją renomę i zdobywały zaufanie potencjalnych inwestorów podając wprowadzające w błąd informacje w reklamach – o sposobie działania, o wyróżnieniach i nagrodach marek alkoholowych, które w rzeczywistości do niej nie należały, o celu, na które zostaną przeznaczone środki pochodzące z pożyczek.
Spółka zastrzegała, że fundusze pozyskane z pożyczek nie będą przeznaczone na spłatę jakichkolwiek zobowiązań przedsiębiorcy, a w rzeczywistości środki te były przeznaczane na regulacje bieżących zobowiązań. Dodatkowo inwestorzy byli kuszeniu możliwością udziału w konkursach z atrakcyjnymi nagrodami (za opłatą w kwocie 449 zł), w których do wygrania był m.in. zagraniczne wycieczki czy samochód marki Rolls Royce Ghost. Samochód ten nigdy nie był własnością ni Palikota ani jakiejkolwiek z jego spółek. Był on przedmiotem leasingu, który zresztą został finalnie wypowiedziany co zostało ujawniane w Raporcie Dekra oraz samym dowodzie rejestracyjnym auta. (w załączeniu) Konkursy te nie zostały nigdy przeprowadzone, a samochód ten nigdy nie był własnością spółki, był jedynie przez nią leasingowany. Wynikiem postępowania było złożenie przez Prezesa UOKiK zawiadomienie do prokuratury o możliwości popełnienia przestępstwa.
O zamiarze wyłudzenia świadczą dobitnie zapisy skrajnie niekorzystne dla Pożyczkodawcy. par 7 ust 1 umowy: Pożyczkodawcy przysługuje prawo do wypowiedzenia Umowy z zachowaniem miesięcznego okresu wypowiedzenia oraz żądania zwrotu Pożyczki wraz z przysługującymi mu Odsetkami Umownymi przed Dniem Spłaty Pożyczki, wyłącznie w przypadku, gdy Pożyczkobiorca przez łączny okres 6 miesięcy pozostaje w zwłoce ze spłatą Odsetek Umownych. W takim przypadku Pożyczkobiorca zobowiązany jest zwrócić Pożyczkodawcy kwotę udzielonej Pożyczki wraz z należnymi Odsetkami Umownymi za okres od Dnia Zawarcia Umowy do ostatniego dnia okresu wypowiedzenia. Powyższe wskazuję jednoznacznie, że Polskie Destylarnie SP. z o.o. zabezpieczały się przed planowana de facto już w dacie zawarcia umowy zwłoką.Ponadto wskazuje iż na wole oszustwa po stronie Janusza Palikota wskazuje również historia jego standingu finansowego. Próbował on pozyskać inwestorów strategicznych na poziomie kilkudziesięciu milionów złotych.
Po fiasku projektu w tym zakresie, spowodowanego ujawnieniem przez inwestora wszczęcia przeciwko niemu egzekucji komorniczej na kwoty około 14.000.000,- zł i wycofaniem się inwestora Janusz Palikot pośrednio bo właśnie poprzez Spółkę Polskie Destylarnie Sp. z o.o. stara się zebrać kapitał od drobnych inwestorów, mając świadomość iż ci nie dysponując zapleczem profesjonalnych kancelarii nie będą w stanie zweryfikować jego faktycznej sytuacji finansowej. Jak wynika z ustaleń UOKiK spółka prezentowała również wyniki podmiotów nie zaangażowanych w akcje Skarbiec Palikota dając tym samym złudne i mylące wrażenie, że podmioty te w jakikolwiek sposób są lub będą gwarantami zobowiązań zaciągniętych przez Polskie Destylarnie Sp. z o.o.
Stwierdzić należy także, że pożyczkodawcy byli wprowadzani w błąd od samego początku przedsięwzięcia, albowiem wszystkie środki pozyskane od nich były wytransferowane na rzecz innych spółek należących do grupy Palikota, które nie były w żaden sposób zobowiązane do zwrotu wobec pożyczkodawców. Wskazać bowiem należy iż całość środków została wytransferowana jako cena za zakup zorganizowanej części przedsiębiorstwa, nabytego od LE Group Sp. z o.o. która przedsiębiorstwo to nabyła od spółki Palikota a to Manufaktura Piwa Wódki i Wina S.A. Ponadto w ramach przejęcia zorganizowanej części przedsiębiorstwa spółka Polskie Destylarnie Sp. z o.o. przejęła długi Manufaktura Piwa Wódki i Wina S.A. Wnoszę o zwrócenie się do ING Bank Śląski S.A. o nadesłanie do akt postępowania historii rachunku bankowego prowadzonego w w/w banku dla Polskie Destylarnie SP. z o.o. o numerze 15 1050 1953 1000 0090 8226 8690, celem wykazani na jakie cele zostały wydatkowane pieniądze wyłudzone od inwestorów.
Projekt „Skarbiec Palikota” w krótkim czasie przyciągnął uwagę inwestorów, którzy zdecydowali się zainwestować około 2 miliony złotych w spółkę Polskie Destylarnie Sp. z o.o. Niestety, obiecane wypłaty z umów pożyczki nie zostały zrealizowane, co spowodowało znaczące straty dla wielu osób z różnych regionów Polski. Inwestorzy, nieświadomi, że padli ofiarą oszustwa, zorganizowali grupę wsparcia na portalu społecznościowym Facebook, aby dzielić się informacjami i kontynuować swoje działania w celu odzyskania swoich środków.
Powyższa argumenty pokazują dokładny schemat działania reprezentantów spółki Polskie Destylarnie – Zbigniewa Borowego oraz Janusza Palikota, którzy, od początku powstania projektu, bez zamiaru dochowywania warunków zawieranych umów, pożyczali pieniądze aby wypełnić lukę finansową w pozostałych spółkach. Wykorzystywali oni swoją rozpoznawalność medialna aby przyciągnąć rzeszę potencjalnych inwestorów, zwiększając znacznie skalę tego oszustwa i społeczną szkodliwość ich działania.
Strategia działania spółki Polskie Destylarnie oraz jej przedstawicieli, Zbigniewa Borowego i Janusza Palikota, była skomplikowana i wyrafinowana. Wykorzystali oni brak wiedzy inwestorów na temat rynków finansowych i łakomych ofert zysków, aby pozyskać fundusze w sposób nieuczciwy. Poprzez swoją rozpoznawalność medialną, zbudowaną z innych działań w przeszłości, skutecznie przyciągnęli uwagę szerszej publiczności, co przyczyniło się do powstania ogromnej grupy potencjalnych inwestorów.
Skandaliczne działania spółki Polskie Destylarnie oraz jej reprezentantów nie tylko doprowadziły do finansowych strat dla wielu osób, ale również wywołały falę oburzenia w społeczeństwie. Oszustwa finansowe i wykorzystywanie naiwności ludzi przez firmy inwestycyjne stanowią poważne zagrożenie i wzbudzają wątpliwości co do uczciwości i etyki w biznesie. Działania grupy wsparcia na Facebooku oraz zaangażowanie poszkodowanych pokazują determinację społeczności w walce o sprawiedliwość i odszkodowanie za poniesione straty.
II. Stan prawny Istota zabronionego przez normę prawną z art. 286 KK zachowania przy oszustwie polega na doprowadzeniu innej osoby do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem. Celem działania sprawcy jest osiągnięcie korzyści majątkowej. Sprawca, popełniając przestępstwo, może posłużyć się trzema alternatywnie wskazanymi w przepisie metodami: wprowadzeniem w błąd, wyzyskaniem błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania.
Wprowadzenie w błąd, co zaktualizowało się w przedstawionym powyżej stanie faktycznym polega na tym, że sprawca swoimi podstępnymi zabiegami doprowadza inną osobę do mylnego wyobrażenia o rzeczywistym stanie rzeczy. Do przypisania oszustwa nie jest potrzebne użycie szczególnego podstępu, lecz wystarczy każde działanie mogące wprowadzić poszkodowanego w błąd. Wprowadzenie w błąd oznacza zachowanie prowadzące do wywołania (powstania) u danej osoby błędu, a więc fałszywego odzwierciedlenia rzeczywistości w świadomości tej osoby, przy czym przed podjęciem działania przez sprawcę pokrzywdzony nie ma błędnego wyobrażenia o rzeczywistości. Innymi słowy, w sytuacji wprowadzenia w błąd sprawca wywołuje w świadomości pokrzywdzonego fałszywe wyobrażenie (rozbieżność między rzeczywistością a stanem świadomości) o rzeczywistości (por. cytowany wyrok SN z 2.12.2002 r., IV KKN 135/00).
Nieprawidłowe odzwierciedlenie rzeczywistości w świadomości rozporządzającego mieniem ma więc stanowić rezultat podejmowanych przez sprawcę działań (por. wyrok SN z 27.10.1986 r., II KR 134/86, OSNPG 1987/7, poz. 80). Wprowadzenie w błąd musi dotyczyć tzw. istotnych okoliczności, które mogą mieć wpływ na podjęcie przez oszukiwaną osobę decyzji rozporządzenia mieniem. Działanie oszusta musi się więc odnosić do okoliczności powodującej, że rozporządzenie mieniem ma charakter niekorzystny (J. Bafia, K. Mioduski, M. Siewierski, Kodeks…, t. II, s. 263). Samo wprowadzanie w błąd może dotyczyć okoliczności zewnętrznych (cech przedmiotów, istniejących zabezpieczeń itp.) oraz stanów wewnętrznych (stanów psychicznych i intelektualnych, takich jak zamiar i postanowienia naprzyszłość itp.); por. wyrok SN z 2.12.2002 r., IV KKN 135/00). W ######## stanie faktycznym znamię czasownikowe czynności sprawczej zostało zrealizowane poprzez wprowadzenie Zawiadamiającego w błąd co do zamiaru wywiązania
Niekorzystne rozporządzenie mieniem jako znamię przestępstwa oszustwa oznacza pogorszenie przy transakcjach sytuacji majątkowej rozporządzającego. Jest ono szersze od pojęć „szkoda” i „strata”. Niekorzystność nie oznacza niepowetowalności szkody. Ustawowe znamię stanowiące skutek przestępstwa oszustwa, określonego w art. 286 § 1, zostaje wypełnione wtedy, gdy sprawca, działając w sposób opisany w tym przepisie, doprowadza inną osobę do rozporządzenia mieniem, które jest niekorzystne z punktu widzenia interesów tej osoby lub innej osoby pokrzywdzonej. Powstanie szkody w mieniu nie jest koniecznym warunkiem do przyjęcia, że doszło do tak pojmowanego niekorzystnego rozporządzenia (wyrok SN z 30 sierpnia 2000 r., V KKN 267/00, LexPolonica nr 347745, OSNKW 2000, nr 9-10, poz. 85).
„Przestępstwo oszustwa popełnione zostaje w chwili dokonania niekorzystnego rozporządzenia mieniem przez pokrzywdzonego, przy czym rozporządzenie to musi być podjęte w następstwie wprowadzenia w błąd przez sprawcę i musi mieć na celu osiągnięcie przez niego korzyści majątkowej. Jak wynika z powyższego, wprowadzenie w błąd musi poprzedzać rozporządzenie mieniem dokonane przez pokrzywdzonego. Ostatecznie zaś droga pochodu przestępstwa oszustwa kończy się z chwilą dokonania przez pokrzywdzonego rozporządzenia mieniem.
Do skutku przestępstwa oszustwa nie należy faktyczne osiągnięcie przez sprawcę korzyści majątkowej w wyniku niekorzystnego rozporządzenia mieniem. Przestępstwo oszustwa zostało zatem popełnione w chwili, gdy Zawiadamiający dokonał rozporządzenia swoim mieniem, a więc postawił środki pieniężne do dyspozycji spółki. Co nie mniej istotne, wprowadzenie w błąd pokrzywdzonego polegało na złożeniu nieprawdziwego oświadczenia co do celu, na jaki będą przeznaczone pożyczone środki pieniężne – podanie nieprawdziwych danych o finansowych oraz zapewnienie, że środki będą przeznaczane na przyszłe inwestycje, a nie na zaspokojenia jakichkolwiek zobowiązań spółki miało kluczowe znaczenie dla podjęcia przez Zawiadamiającego decyzji o podpisaniu umowy.
Przedmiotem wykonawczym przestępstwa oszustwa jest mienie. Pojęcie „mienie”, zawarte w treści art. 286 § 1 k.k., oznacza całokształt sytuacji majątkowej obejmującej wszelkie prawa, zarówno rzeczowe, jak i obligacyjne, niekorzystne zaś nim rozporządzenie może nastąpić zarówno przez rzeczywisty uszczerbek, jak i przez utratę należnych korzyści (zob. postanowienie SN z 15 czerwca 2007 r., I KZP 13/07, LexPolonica nr 1446231, OSNKW 2007, nr 7-8, poz. 56).
Przedstawiony stan faktyczny i przytoczona powyżej norma z art. 286 § 1 Kodeksu karnego prowadzą do wniosku, iż mamy do czynienia z występkiem oszustwa. W ocenie pokrzywdzonego działanie Zbigniewa Borowego oraz Janusza Palikota od początku było ukierunkowane na zawarcie umowy w taki sposób aby zgromadzić jak najwięcej środków pieniężnych z pożyczek od konsumentów, nie mając zamiaru wywiązania się z jakichkolwiek zapisów umownych. Sprawca działał z zamiarem bezpośrednim kierunkowym osiągnięcia korzyści majątkowej poprzez doprowadzenie do niekorzystnego rozporządzenia mieniem przez Zawiadamiającego. Zatem zarówno strona podmiotowa, jak i przedmiotowa występku z art. 286 § 1 Kodeksu karnego została zrealizowana. Mając powyższe na względzie wnoszę o podjęcie niezbędnych działań celem ukarania sprawcy opisanego wyżej przestępstwa.
Podejrzany link
Spam o złym palikocie